Landhelgisgæsla Íslands ber ábyrgð á og stjórnar leit og björgun vegna loftfara sem óttast er um, lenda í flugslysum eða er saknað. Landhelgisgæslan ber ábyrgð á vettvangsstjórn ef slysstaður er á hafinu en lögregla á landi. Björgunarstjórnstöð sjófarenda og loftfara (JRCC-Ísland) er skilgreindur móttakandi (SPOC) fyrir Ísland vegna skeyta frá Cospas-/Sarsat-kerfinu.
Heimilisfang Björgunarstjórnstöðvar sjófarenda og loftfara (JRCC):
Nálægar björgunarmiðstöðvar og hvernig má hafa samband við þær:
Bodo (ENBOYCYX) - AFTN fjarriti
Telex 64293 rccn n
Sími: +47 755 59 000
Stavanger (ENZVYCYV) - AFTN fjarriti
Telex 33163 rccs n
Sími: +47 515 17 000
UK ARCC
Sími: +44 344 382 0807
UK MRCC
Sími: +44 0344 382 0025
Halifax
Sími: +1 902 427 8200
Nuuk (BGGHYCYC) - AFTN fjarriti
Telex 90828
Sími: +299 363 304
Þjónustan er veitt í samræmi við ákvæði eftirfarandi skjala:
ICAO Annex 12 - Search and Rescue
Annex 13 - Aircraft Accident and Incident investigation
Doc 7030 - Regional Supplementary
Starfshættir fyrir viðbúnaðar-, leitar- og björgunarþjónustu sem eiga við Norður-Atlantshafssvæðið. (ENR 1.8).
Íslenska leitar- og björgunarmiðstöðin ber ábyrgð á leitar- og björgunarþjónustu innan eftirfarandi svæðis:
Leitarsvæði:
730000N 0200000W, 730000N 0000000W,
610000N 0000000W, 610000N 0300000W,
583000N 0300000W, 583000N 0430000W,
633000N 0390000W, 700000N 0200000W,
730000N 0200000W.
730000N 0200000W, 730000N 0000000W,
610000N 0000000W, 610000N 0300000W,
583000N 0300000W, 583000N 0430000W,
633000N 0390000W, 700000N 0200000W,
730000N 0200000W.
Leitar- og björgunarstörf innanlands á Íslandi fara fram í náinni samvinnu við ýmsar vel þjálfaðar og skipulagðar björgunarsveitir svo og við staðaryfirvöld eða lögreglustjóra
Beiðnum frá öðrum þjóðum um aðgang fyrir loftför, tæki eða mannskap vegna leitar að loftfari í neyð, eða til að bjarga eftirlifandi úr flugslysi, ætti að beina til björgunarstjórnstöðvar sjófarenda og loftfara (JRCC).
Við leitar og björgunaraðgerðir yfir úthafinu eru notuð ríkisrekin loftför og skip Landhelgisgæslunnar þegar nauðsyn krefur. Fjarskiptaþjónusta fyrir flug, strandstöðvar og almenn fjarskiptaþjónusta eru tiltæk leitar- og björgunarsamtökum.
Ef flugstjóri sér annaðhvort loftfar eða farartæki á jörðu niðri í neyð, þá skal hann:
-
tilkynna eins mikið af eftirfarandi upplýsingum og hægt er til björgunarstjórnstöðvar sjófarenda og loftfara (JRCC) og flugstjórnarmiðstöðvarinnar í Reykjavík:
- tegund fars í neyð, auðkenni þess og ástand;
- staðarákvörðun þess í hnitum eða fjarlægð og rétt stefna frá auðkenndu kennileiti eða frá leiðsöguvirki;
- athugunartímann í klukkustund og mínútum í UTC;
- fjöldi sjáanlegra manna;
- hvort menn hafi sést yfirgefa farið sem er í neyð;
- fjöldi manna sem sjást vera á floti;
- auðsjáanlegt heilsufarsástand eftirlifenda;
Ef fyrsta loftfar, sem kemur á slysstað, er ekki leitar- og björgunarloftfar skal það stjórna aðgerðum loftfara sem seinna koma á slysstað eða þar til fyrsta leitar- og björgunarloftfarið kemur á slysstað. Ef hins vegar kemur í ljós að fyrsta loftfarið getur ekki komið á fjarskiptum við björgunarstjórnstöðvar sjófarenda og loftfara (JRCC) eða flugumferðarþjónustudeild skal það með gagnkvæmu samþykki afhenda stjórnunina til þess loftfars sem er í og getur haldið stöðugum fjarskiptum þar til að fyrsta leitar- og björgunarloftfarið kemur á slysstað.
Þegar loftfar þarf nauðsynlega að leiðbeina farartæki á jörðu til staðarins þar sem loftfar eða annað faratæki á jörðu er í neyð skal loftfarið gera það með því að senda nákvæmar leiðbeiningar með öllum hugsanlegum ráðum. Ef fjarskiptasamband er ekki fyrir hendi skal loftfarið beita eftirfarandi hreyfingum í þessari röð:
Endurtekning á ofangreindu hefur sömu þýðingu.
Eftirfarandi hreyfingar loftfars þýðir að aðstoðar faratækis, sem merkinu er beint að, er ekki lengur þörf:
Þegar nauðsynlegt er að loftfar komi skilaboðum til eftirlifandi eða faratækja og fjarskiptasamband er ekki fyrir hendi skal það, ef henta þykir, láta fjarskiptatæki falla niður sem hægt væri að nota til fjarskipta eða varpa niður skilaboðum á annan hátt.
Þegar sýnd eru merki á jörðu niðri skal loftfarið gefa til kynna hvort merkið er skilið eða ekki í samræmi við ofangreinda grein eða ef það er ekki talið hentugt þá í samræmi við eftirfarandi aðferð:
-
Ætíð þegar flugstjóri loftfars móttekur neyðarsendingu og/eða álíka sendingu um loftskeytatæki eða í talfjarskiptum skal hann:
- skrá niður staðarákvörðun neyðarfarsins, sé hún gefin;
- taka mið af sendingunni, ef hægt er;
- tilkynna viðeigandi leitar- og björgunarmiðstöð eða flugumferðarþjónustudeild um neyðarsendinguna og veita allar upplýsingar sem eru fyrirliggjandi:
- að hans ákvörðun, fara að þeim stað sem sendingin gaf til kynna um á meðan hann bíður frekari leiðbeininga.
Sendingar og móttaka á neyðarskeytum innan íslenska leitar- og björgunarsvæðisins eru í samræmi við ICAO Annex 10 í gr. 5.3, kafla 5, bindi II.
Kóðar og skammstafanir sem notaðir eru við leitar- og björgunaraðgerðir eru í samræmi við ICAO „Code and Abbreviation“ (Doc 8400).
Upplýsingar um staðarákvörðun, kallmerki, tíðnir svo og þjónustutíma landsstöðva fyrir flugfjarskipti eru gefnar út í AIP Íslands í kafla ENR 4.
Ef beiðni berst munu landsstöðvar fyrir flugfjarskipti halda hlustvörð á alþjóðaneyðartíðninni 121.5 MHz. Ýmsar strandstöðvar og björgunar-miðstöðvar halda hlustvörð á alþjóðaneyðartíðninni 2182 KHz.
Loftfar, sem vill hafa samband við björgunarsveitir á jörðu, skal nota 123.1 MHz.
Leiðbeiningar um notkun:
Aths.
: Æskilegt er að nota alþjóðlegu neyðarmerkin. Gera má merkin stærri og þar með betur sýnileg úr lofti.
„Paulin-merki“ eru gerð með sérstökum dúk úr vatnsheldu efni sem er gulur annars vegar og blár hins vegar. Dúkurinn er brotinn á ýmsa vegu eins og sýnt er á myndunum.
Dúkinn má nota til skjóls sem tjald yfir svefnpoka, sem sólskyggni eða til að safna regnvatni í.
Dúkinn má nota til skjóls sem tjald yfir svefnpoka, sem sólskyggni eða til að safna regnvatni í.